A Ç L I K
Hangi Afrika ülkesiydi hatırlamıyorum.Yıl 1988’di.Bu Afrika ülkesinde, kuraklıktan ama daha çok karnı tok insanlarımızın duyarsızlığından sayısız insanların açlıktan öldüğü acı bir yıldı.
Allah’a verdiği nimetler için daha çok şükrettiğimiz bu mübarek ayda, bu olaydan etkilenerek o yılda yazdığım şiirimi sizlerle paylaşmak istedim. AÇLIK Tiz bir ses vardı toprağın üstünde Çatlamış toprağın Bir vızıltı karasinek Çatlamış, kurumuş toprağa ağlıyor besbelli Küskün gökyüzüne eller Bir damla suya hasret kalmış gönüller Hasret kalmış analar emzirmeye bebeğini Gözler gömülmüş iri iri derine ta derine Belki görmeden, tatmadan öldü sıcak yemeği İnsan görmedğini, bilmediğini hayal edemez Eder etmesine belki ama... Onlar edemezlerdi ki |