GÜLNİHALİM
GÜLNİHALİM
Anlatırlardı da dinlerdim öyle Yaşamadan bilmek zor imiş kızım Ak güvercin olup uçtun ya böyle Yüreğime düşen kor imiş kızım Ardından baktım da ünleyemedim Aktı gözyaşlarım önleyemedim Ne çabuk büyüdün anlayamadım Senle geçen günler kâr imiş kızım Kalan eşyaların elbisen kokun Dokunduğum her şey her köşe mahzun İçimde bir boşluk dilimse suskun Sensiz odan bana dar imiş kızım Kır çiçeğim gülüm tatlı çıtırım Mendilime oya dantel küpürüm Mis kokulum benim sarı ıtırım Gözlerin gözüme fer imiş kızım Dualarım sana mutluluk diler Gökten yıldızları yuvana eler Bir yanım ağlarken bir yanım güler Bu da Hak’ tan bize sır imiş kızım Şiirimi güne taşıyan kurula,sayfamı ziyaret ederek beni onurlandıran,değerli edebiyat defteri üyelerine çok teşekkür ederim. |