Sabahıma gaga vuran üşümüş sensizlik miydi?

Ya da gidişinle kanadı kırık bir serçe mi?

Arkanda bıraktıklarına ne hissetin?Ben bilmem.

Ben hiç başlanmamış bir bitişi umutsuzluğa bağladım.

Sen karışırken martıların sesine,

Ben kanat çırptım yarı bile olmamış,

Bir başlangıcın bitişine.

Serin sular aradım,düştüğüm yangınları

Söndürebilir hevesiyle.

Keşkelerin faydası yok artık

Tutulamadan bırakılan ellerin yitikliğine.

Sana gelen yollarım çıkmazlara vuruyor sonlarını.

Ben o çıkmazların başında,

Öyle boş sensizliğe bakakaldım.

Nehir gözlerde sen yoksun artık.

İnançlarım saptı,gözlerim yalan yanlış sevgilerde.

Yürüdüğüm her kaldırım seni adımlıyor,

Öyle çekip gidemezsin sokaklarımdan.

Ben senli sohbetlere belki gelirsin diye

Son bir kez daha vardım.

Hıçkırıklarıma aldırmıyor kimse,

Çünkü gören yok gözyaşlarımı.

Benim ırmaklarım var artık coştukça coşan,

Yüreğimin ta derinlerinde.

Sen paylaş ekmeğini,geçimini.

Benim tutacak tek bir dalım kalmadı.

Haberin olmasın ağlamalarımdan,

Gece yarısı boğuşmalarımdan.

Çare yok sensizliğe.

Bitmeyen özlemlere.

Kader!...

Ben sana giden yolları yitirdim sensizlikten.



YASEMİN GÜLMÜŞ