FERFECİR
Saat sabahın 4’ü ...
Odamda yetim kalmış hayaller aglamakta... Katreler boşalıyor kör karanlıgın rahmine.. Her ceninde bir sen oluyor , bir ben ölüyorum.. Mağrur bir yalnızlık bu benimkisi.. Artık şiirde yazamıyorum.. Ne farkeder hem harflerin sesli yada sessiz oluşu.. Sigaramın ucunda hüzünler secde ediyor İçimde ki ölü çocuga.. Sensiz umutlar dolduruyorum geceye.. Ruhumu çırılçıplak soyup Öylece bakıyorum hayalinin beni çağıran sesine Uçuşan külleri mutluluk sanıyor ölüm.. Gözlerine dokundugumda sana kanıyor ölüm... Fatih ÇAY |
Saygılarımla...
CemalettinGÜRPINAR tarafından 8/23/2010 12:56:59 AM zamanında düzenlenmiştir.