YUM GÖZLERİNİ ! ÖMRÜME DÜŞEN BU GÜZ YAPRAKLARINA
Bir yangının en h/arlı yerinde susan, iki dilsiz kıvılcımdık biz.
Aynı geceden kaçarken , yolu yitik yıldızlara saklanırdık. Kimliksiz miydik, bir göçebe şarkının sessiz senfonisinde? Ateşlerin içinden, bir mahşer basarken bağrımıza. Bırakamam ki hiç kimselere. Ah ! K i m s e l e r e … Aşkıma giydirdiğin bu ölüm ,yakışmadı benim kadar kimselere. Ah ! Gardiyanım... Yedi kat bir zindanın müebbetlik mahkumuna , Ah! Bir deli bir rüzgâr menekşelerimde ıslak hüzünler biriktirirken Tütün kokularının garip ıssızlığında ağlar mavi çocuklarım . Damağımda dünsüz yarınlarımın tadı. Umutsuz güvercinlerim, intihar çırpınışlarında d/ağlandıkça, Sen bıraktın, göz bebeklerime bu kireçli güz yağmurlarını. Sen bıraktın,gizli hüzünlerle erken ihtiyarlamış en bebeksi yanımı. Sen bıraktın, asi gelinciklerime bir çiğ tanesine saklı çığlıklarını. Bak soyundu kasırgalarım senli, kelepçeledim k/anlı hücrelerinde. Söz bitti... Bir ihanetli sancı tükürdükçe, bu ayrılığın kirini yüreğime. Eşkalinin hükmü sadece yosma kokulu gecelere geçer artık. Söz bitti... Öldürdükçe heveslerin kızıl dokunuşlarında mimozalarımı. Ah! Deli sevdalı gönül bilmez misin? Sınır ötesini geçen bir mülteci grilerde öldürülür. Demli bir hüzün mevsimindeyiz artık. Şimdi karşılıksız, yankısız bir uçurum sessizliğinde. Çoktandır ayaz günleri biriktirdim tüm masallarıma. Dudaklarımın kıyısındaki kalmış esrik sevişmelerimize. Kentlerim öksüz ,kentlerim yetim ,uçurdum ömrümün hayat ipini Tüketmeden sevda ezgilerini ,derin bir çizgi vurur ,alnımın tam ortasına. Sahip çık !Avuçlarıma bıraktığım bu kimsesiz, besmelesiz bizli dualara. Yum gözlerini ! Valizler dolusu yorgun çığlıklarımıza karışan ,kırmızı sonbahar yapraklarına. Bütün mumları yak... Yak ki, Dudaklarından düşen’’ seni seviyorum ’’sözlerin ,can çekişirken kalmasın ,karanlıkta. Ben ömrümden gideli çok uzun zaman oldu. Şimdi bestelerken dilim lâl, küskün mısralarımı hece hece ,bir deli kuş sessizce ölür. Şimdi her gece sana adamazsam bir şiir, Seni adam diye sevdiğim,seni adam diye sardığım bir sevda kirlenir. YASEMİN CANAN... |
Şimdi karşılıksız, yankısız bir uçurum sessizliğinde.
Çoktandır ayaz günleri biriktirdim tüm masallarıma.
Dudaklarımın kıyısındaki kalmış esrik sevişmelerimize.
Kentlerim öksüz ,kentlerim yetim ,uçurdum ömrümün hayat ipini
Tüketmeden sevda ezgilerini ,derin bir çizgi vurur ,alnımın tam ortasına.
Sahip çık !Avuçlarıma bıraktığım bu kimsesiz, besmelesiz bizli dualara.
harıka bir şiir okudum daha önce nasıl kacırmısım boyle bır şiiri kusura bakmayın selam ve saygılar