MUTLULUK MASALI ...
MUTLULUK NERDE Mİ ?
Buldum yolunu mutluluğun Sabah işe giderken Durakta otobüs bekleyen Mutsuzlara gülümsüyorum Günaydın diyorum Ve sabırla bekliyorum … İlk günlerde alaycı Ve acımasıydı gözlerindeki ifade Hatta başını çevirdi öteye bazıları Kızmadım hiç onlara Biraz acıdım ama Suçsuzdular aslında Unutmuşlardı Böylesi güzellikleri Unutturmuştu belki de Onlara bunu , Hayat tecrübeleri …. Hergün aynı inatla Gülümsedim Günaydın dedim onlara Baktılar ki deliyim Sallayıp başlarını iki yana Kerhen de olsa Güldüler bana … Bir zaman sonra Ben olmasam da Günaydın dediler birbirlerine Böyle başladı mutluluk masalı işte … Çöp kutusuna tırmanan kediye Bir parça simit verince Her görüşünde Sürtünüp bacaklarıma Teşekkür etti Günaydın dedi kendi dilince … Ve birgün yine , Caddenin ortasında Bir yaşlıyı geçirdim Tutup elinden Karşıdan karşıya Sıktı avcumu titrek eliyle Baktı gözlerime minnetle Mutluluk akıttı içime …. Köşedeki lokantanın Yemek artıklarını Rica ettim ustadan Al götür dedi bana Biraz da acıyarak .. Fırıncadan bayat ekmek Kasaptan kemik istemek Garip gelse de bize Atınca bunları Aç köpeklerin toplanma yerine Nasıl koşarlar size Geldi sahip der gibi Mutluluk buymuş işte .. Çalıp konu komşunun Kapılarını bir bir Toplayıp giysileri Giydirin fakirleri Namaz kadar .oruç kadar Kutsal ibadet hepsi … Tanrı bilir kul bilmese de Mutluluk budur işte … Mutluluk her yerde Durakta somurtan yüzde Karnı doyan kedinin Miyavlayan sesinde Giysi verdiğin fakirin üstünde Titreyen yaşlı teyzenin Minnetle bakan gözünde .... Mutluluk köyde şehirde Gülmeyi unutan yüzde Oluşan tebessümde Asla uzakta değil Mutluluk içimizde bir yerde Koy elini kalbine Aç dudaklarını genişçe GÜLÜMSEEEEEEEE Çevrendekilere ... Öyle kolay öyle ucuz ki … Almasını vermesini bilene …. Mutluluk, cebinizde, elinizde ve dilinizde …. Mutluluk sizin emrinizde ... Emrinize amade .... MELAHAT ÇETİNKAYA NOT : TOPLUM OLARAK KAYBETTİĞİMİZ GÜZEL HASLETLERİMİZİ ANIMSAMAK ADINA ... SELAM VE SEVGİLER ŞAİR DOSTLARIMA .Güzel yorumları için peşinen tşklerrrrrrrrr... |
Saygılar
Mehmet Çobanoğlu