Senin toprağın ne?Bu gündüz ve gece O işçiler Kollarında, ellerinde demirler Bükerken Göğsü şişkin İki büklüm demir örerken Yerin metrelerce derinine Parçalanmış eldivenlerle; -Hey beyefendi Senin oturacağın eve, sevdiklerinle. Uyu Ve dinlenmene bak… Sokak lambası ve ışıldak Ve soğuk demirlere, ağır Alın, terini inşa ederken akşam sabah; Sen biraz daha oturup koltuğunda Hayattan şikayet edersin İçine kurulduğunda… Yerin kaç metre oyuğunda Dinlenmeye diye dursa Emeği kalacak toprak altında: -Usta, Heyelan olmadan Dökülse çimento! Ellerim patladı sarmaktan Nefesim kurudu… -Usta Kendi evimizi yapmak bize de nasip olsa! -Suyu da içelim be usta? -Hani, dökülse şu çimento Vallah demem yoruldum! Toprak yutarsa emeğimi O zaman biter soluğum… “Bu da hayat işte…” Ekmek parasına Bükülmek demirle, Umudun Çimento dolmak olduğu Demir örgüye… -Hey İşçi ! Emekçi! Seninle toprağımız aynı değil mi!... ezgi ç. 20.08.2010 |
buram buram iş,ekmek,emek ve türkü kokulu dizeler...
kutlarım şiir dostum, saygı ve selam ile.