SÖZÜN BİTTİĞİ YER
İnsanlığı yok mu ettik?
Dilim sustu, sözlerimde bitti. Sayfalar arasında bir haber Beni nasılda kahretti. Dört çocukla bir anne Aç ve susuzdular evde Eli boş döndü baba Sordu ne var yemekte? Çocuklara bakarak boğazı düğümlendi Yutkundu kadıncağız yemeğimiz yok dedi. Ezildi adam mahcup oldu o an, Taktı ipi boynuna kaderine yenildi. Resulullah demiş ya, komşu aç iken Bizden değil tok yatan. Rahatça yaşayanlar, düşünüyor kendini Gittikçe azalıyor yoksula el uzatan. Aç sefil çaresiz nasıl geçer zamanı? Mutluluğu yaşasın hiç değilse iftarla Korumasız çocuklar umutsuzluk içinde Sok elini cebine yoksulları hatırla. Kime sığınacak dört çocukla bir anne? Direnemedi, baba öldü kurtuldu. Şimdi onlar ne olacak? Son umutta yok oldu. Yaradanın aşkına şefkat eli uzansın Yüzleri gülüp, belki mutlu olacak. Kötülükler eline düşerlerse biçare Acılarla yoğrulup yüreği kin dolacak. Suskunyolcu 19.08.2010 |
İnşallah adalet ve merhamet birer kavram olmaktan davranışa, eyleme dönüşür.
Teşekkürler hemşehrim.
Yüreğine sağlık.
Ayağına taş, gözüne yaş değmesin.
Selamlar sevgiler.