MAHKUMDAN VEDA
Suskunum kaderime şikayetim yok,
Suçluyum mahpuslar da kifayetsiz, Ceza, işkence bitiremez suçum çok, Gardiyanlar bile halime öfkesiz... Mistik ibadethaneler ve adamları, Beni dinlerken duyulan eyvahları, Seni kimse kurtaramaz deyip durdular, Hayatı yaşayanın başkasına efkarları... Bilinmez bir ideloji uğruna mı yaşamışım, Yoksa çok bilinen bir söylentiye yapıştım, Her ne ise savruldum zındanına hapsin, Ne ararsan var, bir tek yok yaşıtım... Yaş derken ümit vadeden olgunluğu derim, Öyle ağırlaştım ki dilimden dökülür sadece derdim, Yine tüm karanlığına inat bu dünyanın, Sadece yar diye söylediğimi severdim... Zülaladığım sigaraya hasret dost mahkumlar, Hepimize anamızdan başka kim ağlar, Yükümü bedenim nasıl da tutup taşır şaşarım, Anlatsam ve atsam üstüne dayanır mı dağlar... Tüm masumiyet yok olmuş kader mahkumuyum, Kimsesiz cellada amade idamla suçluyum, Benden önce ser verenler anlar halimi be kardaş, Ne ettim ise kimse değil ben sorumluyum... Vicdanım benden önce imzaladı ölüm fermanını, Tüm iyiliklerim o yaşarkendi hatırladığım tek tük anı, Mazlumalara bu haykırışım; almadım sizden bir tek canı, İhanetim bile yok; belgesiz infazlara adım, meçhullere... Yeter mi dinledin beni son kağıt ve derdimin dili kalem, Bu son sözler dökülen mürekkebinden sana hediyem, Kefenimi sevdalım alsın. bir de cenazemi söyleyin; Kara kurdun dağ yiğidi kılsın adı bilinmezse; Rüstem... ::::::::::::::::::ROJANUR::::::::::::::::: |