SAHAFTAKİ KİTAPLARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Ne umutlar ve ne duygularla yazılır bir kitap.
Ama yazarların bir evlat gibi büyüttüklerinin son durakları sahafların tozlu rafları. Bir meraklısı gelir de dokunur mu? Kapağımı açıp okur mu diye bekleyişte her an. Yazarı mı? O hâlâ yeni düşlerde. Aşık çünkü yazmaya. Kaç gündüz karıldı, sor bir geceye Miskin şimdi sahaftaki kitaplar Kaç umut ekildi her bir heceye Küskün şimdi sahaftaki kitaplar Uyandı geceye coştu duygular Kalem arar oldu kaçtı uykular Gerçek olmuş heyhat! Bakın korkular Suskun şimdi sahaftaki kitaplar Yakılır, yırtılır hak etmez af’ı Tozu bir tarafa, kokuyor küfü Düşmüşler ya gözden, bozulmuş rafı Şaşkın şimdi sahaftaki kitaplar Bir savaş mağduru hep yara bere Yırtılmış kapağı, atmaktan yere İnsanoğlu görüp, açsa bir kere Düşkün şimdi sahaftaki kitaplar Karman çorman olmuş, sanki yapağı Oysaki her biri bilgi topağı Fışkıracak açsan bir kez kapağı Küskün şimdi sahaftaki kitaplar Cemil YILDIZ 15.08.2010 |