Yalnızlığın ortasında sıkıştı yüreğim
Dalgalar vururken kıyıya,
Gözlerimden süzülür yaşlar yakarcasına Şehir ıssız ve sakin Kimseler yok başucumda Sabah oluyor güneş doğmakta Gözlerim dalarken uzaklara Kulağımda vapur sesi Bedenimde tek kalmışlığın tedirginliği İnsan ,yanında olsun ister O herşeyden çok sevdiği yarini Ben böyle mi hatırlayacaktım hep seni Neydi sendeki bu sevginin ederi Akıl gözler geleni,yürek özler gideni Gönül gözüm kör olmuş kimene Yüreğim ağlar gözlerimden önce Hiç kimseye deme benimdir diye Yalnızlığın ortasında kalıp Tek gideceğiz ölüme.. |
bu mısra başlı başına şiir. saygımla.