GÜCENMEDİM HİÇÖyle bir sevda ki yanar derunum Kızdırdın yinede gücenmedim hiç Doğuştan gülmekle vardır sorunum Üzdürdün yinede, gücenmedim hiç Çeşmeler kurudu tasım dolarken Bana gece, ele gündüz olurken Ben seni yarama derman bilirken Azdırdın yinede, gücenmedim hiç Hayalin gitmiyor her an yanımdan Başköşe ayırdım gönül han’ımdan Kaprisler edipte tatlı canımdan Bezdirdin yinede, gücenmedim hiç Ardından kopardım türlü vaveyla Mecnun ettin bari olsaydın Leyla Kızgın çölü bana gösterdin yayla Gezdirdin yinede, gücenmedim hiç Taştan katı kalbin, vicdanın sağır? Sevene zulümdür açtığın çığır Cefanı hediye saydı bu bağır Ezdirdin yinede, gücenmedim hiç Akgül’ün çabası dünyada boşa Ömrünü harcadı bir hilal kaşa Dertli defterinde beni en başa Yazdırdın yinede, gücenmedim hiç KEMAL AKGÜL(14.08.2010) |