Dört yanım sessizlik...

Her sessizlikte sen...
...
Yüreğimi coşturan güneşte,

Gökyüzünü süsleyen yıldızlar da,

Şimdi çağlayanlar daha bir coşkulu;

Şimdi yüreğim daha bir atik;

Bambaşka dolaşır damarlarımda kan,

Öfkem daha da hırçın,

Yumruklarım daha sıkı,

Gözlerim bir başka bakıyor yaşama.

Çevremde dolaştıkca kül renkli köpeğim,

Köpeğim demeye utandığım,

Yaşamı anlatır dünyadan habersiz,

Bir lokma ekmek için sevinen, çoşkulu havlamalarla.

Utanırım insanlardan, insan demeye çekindiğim,

Bir aferin için yılışan apayrı bir tebessümle,

Soruyorum kendime neden böyleyim diye...

Gözlerimden süzülürken birkaç damla yaş,

Cevap bulamıyorum...

Sessizliğim sen söyle!

Utanıyorum yıllardır aynı soruyu sormaktan...

Sen söyle sessizliğim... Sen söyle...

SUÇ KİMDE ?..

SUKUT-U ŞAİR