ONU ÇOKTAN UNUTTTUM ANNE
Sevmeyi bilmeyenden sevgi
Bekledim. Seven de, üzülen de ben oldum Anne. Zindan gecelerin Issızlığında Yürüdükçe, Düşüp-kalmaktan yoruldum Anne. Her adımda sen geliyorsun Aklıma. Sen demez miydin,” bir insana Kendini zorla Sevdiremezsin,” haklıymışsın Anne. Herkes sen değil, beni koşulsuz Sevsin. Yanındaymışım gibi yüreğinde Hissetsin. Güvenmeden ne olabilir ki Anne. Güvenene güvenilir, sevenler Sevilir. Güvenmeyip sevmiyorsa eğer Senin deyiminle, Ancak bir tek söz söylenebilir. “Sen bilirsin.!” Sözünü unutmadım ve tuttum. Sen bilirsin, Dedim Ve onu çoktan unuttum Anne.. Saadettin Güven İstanbul |
Duygular oldukca güzel ifade edilmis...
Cok güzel..Kutluyorum degerli sairi..