Var Olmayan Üç Harf
Sen,
içimdeki benin, aynadaki yansıması Sen, hiç yaşanmamış dünyada içimde yaşattığım sevgili Sen, çoraklaştırdığın kalbimin görünen sinsi vahası Sen, gözdeki nurun cennetten çaldığı ulaşılmaz sevgili Sen benliğimin derinliklerinde bir ülkesin şimdi Sana doğru yol alan sol yanımı sensizliğe mahkum ediyorum Ne yazık ki hiç var olamamışsın bunu anladım Ama bu bilinen, bilinmeyen uğruna geceler boyu hoyratça yandım Sen yokmuşsun aslında Ben seni hep var sanmışım Sana benzemeye çalışan bir çift göze aldanmışım var olan beni, olmayan -sen-in aşkına kaptırmışım yıllar yılı senin hayalinle sana bağlanmışım ve artık bu olmayan sene seslenişim. Yüzümü senden kıbleye dönüyorum Bu senden dönülmez gidişim Ne olur; Mültecisi olduğum o gözlerinden sal beni Sonu sen olmayan bir dehlize at beni Katran karası yalnızlığına bırak zift dökmeyi Dur yarım açılan şu mezarın önünde hep zihnimde yankılanan üç harfi oraya gömeyim... Senin için, Kafese mahkûm etiğim Tüm sevda sözlerini Senin gidemeyeceğin ülkelere uçuruyorum Hiç var olmayan şehrazat sevgilim Artık masal bitti bin birinci geceyi çoktan aştık Artık alaadinin lambasından çıkan cin sana yardım edemeyecek Senin olduğun rüyalarıma da gözlerimi kapatıyorum Artık Seni olmayan seni Olmazlarda görmek istemiyorum Aslında hiç var olmayan üç harfli sevgilim Gözlerinin hapsinde yatan Ateşten tellerle sardığım yüreğimi, Sensizliğe beraat ediyorum Sana her elimi uzattığımda kanayan elerimden Akan kanla Sana ayrılık dilekçemi yazıyorum Simsiyah saçlarının ardında sakladığın parmaklıkları gördüm sevgilim sesinden kollarıma süzülen kelepçeli sözlerin götürecek beni idam sehpasına aslında hiç var olmayan gardiyan sevgilim hasretlik benim celladım olacak sensizlikle can çekişecek bu yürek kanı çekilecek var olandan aslında hiç var olmayana bir mumun aydınlığıyla aydınlanacak yarım kalmış dudağından akan isminin son hecesi ve ardımdan bekleyen rüzgar karartacak beni hiç var olamayan sen uğruna aslında hiç var olmayan ÜÇ HARFLİ sevgilim... ama hep içimde yaşattığım kanserli sevgilim... sensizliğe uzanan şu ellerimin peşinden koşmayı bırak. Geldik artık İnelim sevda otobüsünden, Bak Burası, Burası son durak... 24.08.2008 baran-i |