belki döndürürdüm kaderi
nasırlı ellerimizle uçurttuğumuz umutlar
kanatları kırık martılar gibi… yosun takılsada ayaklarına oynayacaklar özgürlüklerini mavilerde AŞK bir derya derdi şair mezbuhane…yalan! rüzgarın geri getirdiği üç notada saklandı hep sevda… bazen menganeden geçmeyen bir kıl/çık gibi takıldı boğazımıza kan tükürdük kırmızı bir şarapla yudumladık acıları… bağ/bozumu sonrası hayat kristâl bir merdiven değildi… upuzun ve kara! bazen bir çıra yakardık göz/bebeklerimize sisli yollarda. şimdi yokluğuna kırık çizgiler yerleştirdim sekeliyorum hep sana geceyarılarında rüzgar öpüyor saçlarımdan yılan sessizliğiyle bir çocuğu okşar gibi okşuyor tenimi elimdeki topaçın ipi kısa olmasaydı belki döndürürdüm kaderi !... puşt dediğin dünyaya şimdi uzaktan bakıyorum 11.08.10 Kamuran GÜNDÜZALP |
Özlemiştim şiirlerinizi!
Tebriklerimle..