Sessizlik...
Avazım çıktığı kadar bağırıyorum,
hayatın üzerine doğru, çıkmıyor sessizlikte sesim. Boğuluyorum sırtımdaki kamburlara, sen ordasın gülüm, bense burda. Kabus gibi herşey üstüme geliyor, eziliyorum sanki ağırlığıma, çıkmıyor sessizlikte sesim işte. Herkes suratıma gülüyor, alay eder gibi, hislerimin pusuna. Vazgeçmek istiyorum yaşamdan, sürünüyor o zaman gölgeler, her gecemin başından sonuna. Çıkmıyor sevdalım sessizlikte sesim. Sabaha uyanmasam diyorum, bir daha yaşamamak için, yanında olacağım güne kadar. Seviyorum seni, sevdikçe, çıkmıyor sessizlikte sesim. ART 28.05.2009 |
eziliyorum sanki ağırlığıma,
çıkmıyor sessizlikte sesim işte.
avaz avaz haykırmışsınız.. çok güzeldi tebrik ederim