ELVEDA DERKEN
Biz ne acılar gördük be gülüm.
Elveda derken, Düğümlense de boğazıma hıçkırıklar Sustum… Sussamda, yıktı beni bu zamansız ayrılık. Kale sanırdım kendimi, Özlemin kökümden söktü beni. En acısı Bunu bana çektiren , Canımdan çok sevdiğim biri… Koydu beni mezara diri diri… Kurşuni gecelerin, Kurşundan ağır karanlıklarında, Dolaşırım şehrin ıslak kaldırımlarında. Bir türkü tutturdum sevdaya dair. Dışa vuruyorum içimdeki yangını. Sönmüyor ki yangın, Ne karda , ne yağmurda. Kar altında büyüyen kardelenler gibi, Sevdamı büyüttüm yokluğunda… Eğer dünya yuvarlaksa, Git gidebildiğin kadar, Elimde çiçeklerimle seni bekliyor olacağım, Geleceğin yer yine bura… Gel gel artık menekşe gözlüm !!! Dalmadan sonsuz uykulara….. _______MEHMET ASLAN _______ _______Sarayköy-09/08/2010_______ |
Yüreğine sağlık hoş bir şiirdi.