Zihnimde ki yürüyüşüm…
zihnimin derinlerinde
uçsuz bucaksız bir kırda yürüyorum sessiz ve sakin adımlarla papatyalar gelincikler arasında insanlar görüyorum ellerini sallıyorlar bana gel diyorlar gel benim yanıma çeşit çeşit kapılar var arkalarında korkuyorum biliyorum gidersem yanlarına çekecekler beni kendi kapılarının karanlığına …/… istemiyorum ben kendi kapımı arıyorum …/… ak bir güvercin beliriyor başımın üstünde uçuyor ileriye yönümü gösterircesine düşüyorum peşine koyu bir sisin ötesinde seni görüyorum bekliyorsun kapımın önünde .../... buldum diyorum Eser Akpınar 08.08.2010 İzmir |
Uzundu verdiğim ara ve geldim yine sizlerele buluşmanın mutlulupunu yaşadım sevgili Eser hanım. Kutluyorum kaleminizi ve sevgiler yüreğinize