Birden ortalık tarumar oldu
İnsanlar birbirlerine hakaret ediyor
Panzerlerden buz gibi su yağıyordu
Coplar kaba etlere saldırıyordu
Soğuk bir gündü
Kin ve nefret tohumları çoğalmıştı
Gözlerini kan bürümüştü toplulukların
Dükkânlar yağmalanıyor
Saçma sapan nutuklar atılıyordu
Daha onyedi bilemedin onsekiz yaşlarında çocuklar vardı aralarında
Ellerinde taşlar hücum diyorlardı hücummm
Bilmeden en güzel çağlarını ateşe atıyor
Amacından sapmış düşüncelerin esiri oluyorlardı
Haberleri yoktu kimse anlatamamıştı olup biteni
Fitne fesat öyle bir düğümlenmişti ki kafalarında
Yılda bir kere açan nevruz çiçeğim bile korku salar oldu
Neydi bu alıp veremedikleri
Neydi bu sorun
Oldum olasıya analar ağlıyor
Topraklar körpe bedeni bağrına basıyordu
Kimi öylesin diyor kimi böylesin
Hepimiz insanız insan
Hani farkımız
Şimdi birbirinize cephe aldınız
Yaşanacak huzurlu toprak bırakmadınız
Gençliğiniz çürüdü anlamadınız
Bir gülü alıp koklamadınız
Ne oldu şimdi ne kazandınız
Bırakın bari bakir gençleri
Savaşmadan cephe almadan çiçeklere sevdalansınlar
Dokunmayın yeni yetişen filizlerime dokunmayın
Gözlerine sade umut nişan alsın

Ellemeyin be ellemeyin

Ali Türkoğlu