Aralık Ayazı
Hava ayazmı ayaz
soguk bir rüzgar peronda bekledik gelecek trenin seferini sesizce baktık bir birimizin gözlerine ayrılık saati çalarken tren düdüklerinde sen sıcaklıgını bıraktın avuçlarımda elin havada asılı kaldı sesizce uzandım ama tutamadım ellerim bomboştu ama hala sıcaklıgın vardı avuçlarımda kalan senden sadece geride bana nefesin havada asılı kaldı bir buz tanesi gibi toplamak istedim toplayamadım tren yürüdü ince ve ısısız yoldan uaklaştırdı seni ben bakakaldım ardından içimi çekerek o ıssız peronda Ankara’nın soğuk Aralık ayazında |