Meğer
Karanlıkta kalan gözlerime ışık gözlerin
Yalzınlığın gölgesinde Parmaklarının her uzanışında Bir düşe uyanır uykularım Kabuslarımın gelemeyeceği bir yerdir göğsün Oraya yaslarım başımı Ve tüm sesler susar Sadece sen ve ben Yüreğimi kanatlandıran o titreşim Yaşadığımı hissettiren tek şey Senin nefesinin yüzüme vuran ılıklığı Yaşadığımı koklarım doya doya Yaşamak böyle bir şeymiş meğer Meğer ben daha önce hiç yaşamamışım doya doya... |