Yol
Yönümüz ayrı ama çakıştı yollarımız,
yarım asır yürüdüğüm toprak yol. Ne engeller aştım ki, bir seninki hariç.... Kamburumda bir yeni yol levhası, girilmez yazan... Ayaklarım cılk yara, sürüyorum peşine ama ya yollar. Debeleniyorum kahpe tozlara, sense kelebek kanadında uçmaya, göç yolunda. Yel bana düşman, gözlerimi, ellerimi köreltmekte, acımasız. Sense bu yolda tasasız.. Sevdam yol oldu, yağmurda çamur, dağ yolu ve dolu engebeler. Patika daracık, dönülmez gibi, soğukta ayak izi mosmor, çıplak. Yılan gibi kıvrılır tırmanırken.. Saçlarında uçuşan, sevdamın kaybettiğim yankıları. ART 22.09.2009 |
Anlatımıyla çok hoştu.Nacizane küçük bir eleştirim olacak.Her ne kadar esere ismini verse de "yol " kelimesi başlığıyla birlikte bukadar kısa bir eserde dokuz kez kullanılması ahengi sekteye uğrattığı gibi anlamdaki çağrışımıda kısırlaştırmış.
Bunun yanında çok güzel bir eser okudum diyebiliyorum gönül rahatlığıyla.İfadelerinizde ki kalemin gücü yadsınamayacak derecede aleni .Teşekkür ediyorum şiir için.
Selam ve saygılarımla.