LEYLİFER 10
Sanki sen bir tavşansın, ben de arsız bir tazı,
Aylardır hep peşinden, koşuyorum Leylifer. Sitem edip gönlümü, kırsan da bazı bazı, Yine de ben sevginle, coşuyorum Leylifer. Bir sorsan şu halimi, günlerim nasıl geçer? Gündüzlerim hep zindan, kara geceden beter. Bir gün sen çıkıp gelsen, inan hepsi de biter. Yokluğunda bil ki kan, kusuyorum Leylifer. Hüzün denen girdabın, ne sonu var ne başı, Aylardır kurutamam, gözümden akan yaşı. Öpüp koklayıp inan, buz gibi soğuk taşı, Sen diye hep bağrıma, basıyorum Leylifer. Su içtiğim taslara, gül cemalin düşüyor, Geçmiyor ki lokmalar, boğazımda kalıyor. Sensiz aldığım nefes, inan beni boğuyor, Sanmayasın ben sensiz, yaşıyorum Leylifer. Sevgin içimde derya, fayda etmez ki kuyu. İçtiğim zemzem değil, inan ki sabır suyu. Hasret tavana çıktı, geçti artık bak boyu. Yıkıldı tüm bentlerim, taşıyorum Leylifer. Uykular haram bana, rahat vermez düşlerim, Sanki yürek titriyor, kalmıyor hiç mecalim. İnan Mecnun’dan beter, şu perişan hallerim, Sahra çöllerinde ben, yanıyorum Leylifer. Nacizane dizelerime sesi ile can veren Değerli şair dost,Sayın Turgay Coşkun, beyefendiye sonsuz şükranlar sunuyorum. Safiye Samyeli |
Bu şiir serinizi, tesadüfen aynı adla yazdığım şiirimin günün şiiri seçilmesi ve bir dostumuzun sizin şiirinize atıf yapması sayesinde öğrendim.
Şiirinizi okudum. Teşekkürler.
Geniş yorumumu daha sonra yazmak üzere şimdilik hoşça kalın.
Selamlar.