Selde Kaybolan Aşka MektupŞiirin hikayesini görmek için tıklayın "Saray’daki Sel Felaketi Anısına..."
Hüzünler birikirken küçücük yüreklerde,
Gözyaşları kalkan olurdu, Göğüs gererdi çaresizliklere, Gözyaşları inat olurdu, Direnirdi bilinmezliklere... Gözyaşları saflık olurdu, İnanırdı verilen sözlere... Ve birgün cesedi bulunurdu aşkın, Birbaşka sevgilinin kollarında... Gözyaşları yağmur olurdu, Yağardı santimetrekare bile etmeyen kalplere yüzlerce metreküp... Giden sevgiliye değil belki ama verilen emeklere ağlardı kalp, Azalan umutlara, yıkılan binalara, Kaybolan çocuklara ağladığı gibi ağlardı selde kaybolan aşka... Talan edilirdi oysa aşk "Batan geminin malları bunlar" nidalarına karışırdı, Aşkın kimselerce duyulmayan çığlıkları... Herkes pürtelaş aşkı talan ederdi sorulmaz amaçlarla... Gözyaşları isyan olurdu, Küfrederdi göğüs gerdiği çaresizliklere, Küfrederdi direndiği bilinmezliklere, Küfrederdi inandığı sözlere... Gözyaşları kurşun olurdu, Vururdu giden sevgiliyi... Gözyaşları yağmur olurdu, Boğardı sevgiyi haketmeyenleri... Gözyaşları yağmur olurdu, Silerdi dünyanın tüm kirlenmişliklerini.. R.E.K |
..ve eğer önlem alınmaz ise FELAKET GELİYORUM der
Malesef bu acılar bu Ülkede daha yaşanılmaya devam edecek
Kutlarım yazan yüreği
Selam,saygı,dua ve muhabb etle