Geçilmez oldu
Baktıkça aleme ben neler gördüm
Sevgiye bir değer biçilmez oldu Zerreden kürreye merakla girdim Sır içinde sır var kaçılmaz oldu Boşa geçti ömrüm gördüm zulümü Gelsin diye bekler iken ölümü Dolu vurdu nevbaharda gülümü Çürüdü dallarda açılmaz oldu Ey sevgili hele kulak ver dinle Bu nasıl sevda ki yoğurdun kinle Bir zerre vefayı çoğalttın binle Bir inat yüzünden küçülmez oldu Talan oldu gayrı kalkmıyor harman Hücreye gizlenir bulunmaz derman Doğradın kalmadı dağımda orman Kirli sular gibi içilmez oldu Bilmediler sır dediğim duygumu Hayallerim düşsüz koydu uykumu Izdıraplar bitirmedi kaygımı Gönülden gönüle göçülmez oldu Ağla inle yürek ferman dinlemez Ne kadar coşsamda dağlar inlemez Emine’yim bura beni eylemez Dumanlı dağlarım geçilmez oldu... Nermin Aydın |