Düşünüyorum da

Ne çok hor kullanmışım geçen yılları
Nereye çevirsem gözlerimi,nereye baksam
Bir türlü ti ye alamamışım hayatı
Farkındasızların farkındalığı
Yansırken bir başkalarının ihmalkarlığı
Kapatmaya çalışmışım tüm yamaları
Şu köşe yaz köşesi, bu köşe kış köşesi diyenlerin ferahlığı
Uğramamış bana nedense yaşamın nötr ışıkları



Hep ciddiye almışım yaşamı

Sonuna kadar doldurmuşum ufukları
Kederini içmişim
Gözyaşlarının semasına götürmüşüm tasaları
Geçici rüzgarlar uğramamış hiç semtime
Yüreğimi revnaklandıramamışım gönlümce
Kendim için yaşamamışım hayatı
Hep başkalarının mutluluğu çabamdı
Yaraladı..



Ah yar
Senden önce düşünmüşüm seni de


Nihayetinde..

Hani bana, hani bana diye bakakalmışım sessizce
Zira zaman çarkını döndürdü işte
Benden sonra anlayacaksın beni elbet de
Bir rüyasız uyku kadar gidiyorum meçhule
Sen iyi bil beni de
Üzülme



Yine sen üzülme
Yine sen bak keyfine
Ben üzülürüm senin yerine de
Bin bir yol beni götürüyor artık çok ötelere
Seni yalnız bırakacağıma korkmuyorum artık bil de
Onun da formülünü vardır sende



İçim acımıyor ki artık bunu düşündükçe
Sevin işte...
Artık uğraşmayacaksın bu duygusal melankolikle
Her gün bir başka bahar senindir öncelikle



Güneş batıyor işte
Ay gülümserken gökyüzünde
Mendilim elimde
Çok üzgünüm
Ne çare...



HAZAN