ÖZLEDİMÖzledim; özlemleri sana serdim birtanem Ciğerimde sızlayan yara benim bildin mi? Sensiz zindana döndü karardı gönül hanem Penceremden uzanıp güneş olup sindin mi? Kalbim viran, can harap hasretinden dolayı Aşkta zoru seçmişim, bulamadım kolayı Yanlız senle doldurdum aşk köşküme zulayı Söylesene sağmısın acep yoksa öldün mü? Yüreğimde inceden dertlerim yara yapmış Elimde mi bir tanem! bu gönül sana tapmış Benim hastalığıma meğer aşkın tek hapmış Bir kez olsun özleyip hiç yanıma geldin mi? Yollar bile ağladı sahipsiz kaldığıma Herkes gelip soruyor kim için daldığıma Oysa şükür etmiştim ben seni bulduğuma Ben burda ağlar iken, sen orada güldün mü? Gel bir tanem, can kuşum, uğruna bel bağladım Senden ayrı her geçen gece gündüz ağladım Eller mutlu oysa ben, yüreğimi dağladım Bir kez olsun gelip de, gözyaşımı sildin mi? Senden doğan ilhamım kimlere hitap oldu Ben sevdamı yazdıkça, kalemim bitap oldu Dünya duydu aşkımı sözlerim kitap oldu Ne çok özlediğimi söyle! şimdi bildin mi? A. MORKOÇ |