Kalabalığınca Yalnızdı Yıldızlar
Sessizlik düşerdi gecelerime
Kimsesizlik düşerdi Heykeltıraşların çekiçlerinden düşmüştü suskunluk Ben suskundum Beklenen suskundu Kalabalığınca yalnızdı yıldızlar Ben gibi Belki sen gibi Herkes gibi belki Bütün ırmaklar birleşirdi gözlerimde Yalnızlığı yaşar Yalnızlığa akardı çokluğunca Bekleyişlerim sahipsizdi Titrek bir mum ışığında umut Titreşir dururdu Bilemezdim her insan ben gibi Her insan sen gibi Yıldız gibi Sararmaya aday bir yaprak gibi Sararmış bir yaprak gibi Kalabalığınca yalnızdı yıldızlar Uzatırdı ellerim gibi meçhule ışıklarını Uzatırdı bıkmadan usanmadan Tutan olmazdı En katı karanlıkları delerdi üşenmeden Öylesine güçlü Öylesine istekli Lakin Lakin kalabalığınca yalnızdı yıldızlar Ben gibi Sen gibi |