CAM KENARI
Hep gitmek istediğim o yolculuğa çıkıyorum
Hani hep hayalini kuduğumuz… biletimi ayırtalı epey zaman oldu ha bugün ha yarın... çekmecelerim karmakarışık acı tatlı anılarla dolu kimi küllenmiş aşklar, kimine el değmeye yürek ister karıştırıyorum içlerini, _hay Allah nereye koydum şu kahrolası bileti..! aklıma şimdi takıldı cam kenarımı, yoksa koridormu ? uzun yollar beni beklerken benim yaptığıma bak ağlıyorum acılarımın ellerini bırakırken oysa yepyeni şimşek çakışlı gözlerlerle tanışacağım eskilerini aratmayacak, yeni küfürler duyacağım belki hayatın içine, dışına savurulan… minik bedenlerde yeşeren bir avuç mutluk güldürecek dudaklarımı belki... _yok yok eminim cam kenarı olmalı yoksa yanlızlığımı geride bıraktığımı nasıl göreceğim… oysa yanımdaki anası, arka sırada babası, oğlu… ön koltukta kuzenleri... yanlızlığım benim ikizim ben beni bildim bileli aynaya bakar gibiyim ona bakarken oda ne..! aynı kıyafet parça pinçik çoraplar yürümekten eskimiş, umutlarına... işte buldum biletimi evet tamda emin olduğum gibi cam kenarı.... şimdi yol alma zamanı yolculukların en paniklisi, neyi nereye koydum..! daha ne alsam yanıma..! ’bildiğim tekşey hiç bişey bilmediğim’ derya zatın biri... evet işte şimdi tamda o durumdayım off bırak herşeyiçık dışarı son otobüsüm bu kaçırmayım... oh hemde cam kenarı... zor gelsede, senden ayrılması yanlızlığım beni bekleyen yeni acılı sevdalar, hasret göz yaşları… ve sen yanlızlığım sen burda kalıyorsun sakın ağlama ardımdan ha bide... sakın özleme, bulursun yeni bi kardeş üveyde olsa oyalar seni tüttürün onunlada sigaraların en çabuk bitenini.. 25.07.2010 Ayşe Akbulut (A&A) |