Yeniden dogan bir günesle beraber, bende Dertlerimle uyaniyorum.
Aslinda Uyanmak kalkmak istemiyorum,
Mecburum!!!!!

Ne varki dört duvar arasinda kalsam, Duvarimda bir kücük delikten Günesin isigi vursa, Hayallerimle birlikte Düsüncelerimle
Bir sönen Ates misali, Dertlerimi söndürsem bir Gömsem, Kalbimde Yüregimde, Hayatimda zedelenmemis yer kalmamissa!

Yasamadan zevk almiyorsam!
Her gün Dertlerimi bir Kagida Yazacaksam!
kendime aciyip cocuklar gibi karanlik bir köseye cekilip aya bakip Aglayacaksam!

Ben! Neyime Yasiyayimki???

Bende Raziyim her Derde, Düslere Bir kere olsun günde söyle icten Güleceksem, oda yokki!!!!!!!
Merak ediyorum bu dünyada gelip gecici nedir
Ölümden baska?

Cok gezdim, cok gördüm ama anladimki Aci Hisler, ve Maziler bunlar belki Insanlari ama beni Amansiz Mahveder!!!

Bu satirlari yaziyorum, yazarken bile düsünüyorum, sonra anliyorum!
Kendimi kandirip binbir Ümit verip zorla Yasiyorum!!!!!!

Sorarim ben kimim?Neye yasiyorum?
Iste dalip giderim ben. sanki Dogayim! Hasa tabiiiki herkes gibi bende Insanim, ama varligim ne????

evet sanki bir Agac Topraga dikilir, sulanir, beslenir,zamani gelince yalniz birakilir, tane tane dallari ve yapraklari.
ne güzel birsey, onlar olmasa biz olamazdik yasayamazdik, onlar Dünyanin nesesi, süsü, cicekleri bence amaaa..........
Ama bende öyleydim, Dogdum, beslendim, avutuldum, güldüm, ve büyüdüm.!Ya simdi?!

sonbahar gelir Rüzgar eser, Yagmur yagar, Yapraklari teker teker kopar, Kuslar yuvadan kacar ve ucarlar!

bende ise fazla fark yok. Bana dertler gelir, yaslar akar, güvendigim dallar kopar,yalniz kalip üsürüm! Ve solarim.
Bidaha Yesillik sarmazsa, kesilir hayata elveda der!

Bende nasil solduysam ve soldudularsa inaninki Kesmelerine gerek YOK!!!!!!!!!!!!!
Ben son kez Dünyaya Isyanimi fisildarim,
Son nefesime dek Haykiririm!!!
Ve Anlima dayayip Tetigi cekerim!!!

dedim ya ÜMIT, Ümit olmasaydi Zamaninda Silahi nasil gece karanliginda Anlima dayadiysam ama cekmediysem, o Kücük delikten iceriye isi veren,Günes gibi kendime Ümit veririm!!!

düsün bir Nehir, herseyi su,
Akar hic durmadan. Ama sonu gözükmez, hic ama hic!!!

Misali kolay, Su sessizdir kendi basina akip gider yoluna ama Gemiler gelir korkuturlar ve tabiiki oda korkusundan dalgalanir, sonrada Haykirirmis gibi Kayaliklara carpar!!!

evet bende öyle sessiz sonu belirsiz tek gercek olan Ölümü beklerken,
Ooo Insanlar geldiler, heryerden bicakladilar, Maziler gelir, Anilar seslenir, o acilarla bende Haykiririm ve HAYKIRIYORUM!!!

Zaman gecsin diye Kagidimla Kaderimle dertlesmek icin Yaziyorum.
Iste hic zevk almiyorum´, Insanoglu arastirmasilazim, calismasi, ve mucadele vermesi lazim.
Ya ben, ben bunlari yapmadimmi? Yapmadiysam bu satirlari yazamazdim!!!!
Calistim neyim? Arastirdim care Derdime, dedilerki Mazileri göm!
Eeeh onuda Gömdüm! Yenibir baslangic yeniden basla dediler, Tamam onuda yaptim!
Mucadele! Kime? Ne icin? Tabiiki kendime yasamaya ama bos! Hepsini yaptim, Yapraklarim Yesil, Dallarimdaki Kuslar varken beni KESTILER!!!

Eee peki ben neyime calisayim?
Kolay, zaman gecsin diye!!!

Ne icin arastirayim?
yeniden yasamaya, Dogan Dallarimin kesilmesi icinmi???

Mazileri??????
Gömdüm! Beterlerini verdiler!!!

Haykirarak yaziyorum!!!!
Ben niye ve neye yasiyorum?????????????????