1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1721
Okunma
Bir zamanlar kıştı mevsim, yoktun buralarda;
’Kutup Kışı’ gibiydi; yemin ederim;
-taşı da buzul!
Ellerim, kendini bilmez olur;
-parmak uçlarımda bir huzur;
-mor renge imrenir kızıl pençelerim,
Hangi dağ ardından bakar bana, Hızır?
-yüreğim kaskatı;
-kasığım billûr!
Bir tan zamanı, yine bir kuş sesiyle uyandı çiçek;
-toprak işlendi,
-buğday başaklandı
-gül allaştı;
Bir ceylan yürek, irkilip ayıldı kış uykusundan.
Elime kalemdi gelişin;
-filiz sürdü tohum,
-yazıtlar döküldü dilimden!
26.07.2000 - 26.07.2010
Cevap Yaz