Dokunsam Küstüm Çiçeğirendelenen bir sevgi , rüzgarın sahiplendiği adresi yitik yaprak… kayanın, kum oluşu çizilen bir yol, gören yok….. tükenişin izlerini süren yok… kızıl kefeniyle defnettiğimiz Montaigne akşamlarında aşkı küle döndürmek için yakılırken kırmızı yüzü kızarıyor alevin, korku,suçluluk ve utançtan… umut ,gece karanlığında bir ateş böceği aydınlığı rüzgarı dinik yel değirmeni… sevilen, uykusu ağır gece , dokunsam küstüm çiçeği… zaman aşımına uğramış bir sevdayla içimde saklı bir damla şaşkın kavuşma panzehiri… vedalaşamıyorum, korkusu, sesinden önce geliyor kamçının…. bir vedalaşabilsem. gerisi çorap söküğü.. 2010 |