2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1073
Okunma
rendelenen bir sevgi ,
rüzgarın sahiplendiği
adresi yitik yaprak…
kayanın, kum oluşu
çizilen bir yol, gören yok…..
tükenişin izlerini
süren yok…
kızıl kefeniyle defnettiğimiz
Montaigne akşamlarında
aşkı küle döndürmek için
yakılırken kırmızı yüzü
kızarıyor alevin,
korku,suçluluk ve utançtan…
umut ,gece karanlığında
bir ateş böceği aydınlığı
rüzgarı dinik yel değirmeni…
sevilen,
uykusu ağır gece ,
dokunsam küstüm çiçeği…
zaman aşımına uğramış bir sevdayla
içimde saklı bir damla şaşkın
kavuşma panzehiri…
vedalaşamıyorum,
korkusu,
sesinden önce geliyor kamçının….
bir vedalaşabilsem.
gerisi çorap söküğü..
2010
Cevap Yaz