pijamalı şiir

ali ulubay

5,0 / 18 kişi ·1 beğenme · 28 yorum · 2011 okunma

Önceki Şiir Sonraki Şiir

pijamalı şiir

kalmadı gözlerimde senden tek damla eser
pek de hoş benzerlerin etkilemiyor beni
gülmekten kırıldığımız serender de bile
gazetemi okuyarak çaylar içebiliyorum artık ben

seni düşünmeden gülebiliyor
seni düşünmeden hüzünlenebiliyorum
giydiğin pijamalarımı giyebiliyor
kördüğüm olmadan yatağımda
ellerimi kollarımı açarak
seni düşünmeden uyuyabiliyorum

seneler sürdü
seni sevdiğimi
unutmayı öğrenmek

ve öğretmek
sağıma soluma

acılarım sıkıştı köşelerine
yeni yeni duruldular
getirme sakın güzelliğini
kaçak gülüşünü hiç
bak gücü yok
acıların boğulacak

unutma!
unutmak dahi seni
seni benden uzaklaştıramadı

yeter ki
basıp canıma
çıkma

yeter ki,

gelme kendimden…

ali ulubay

Şiiri Değerlendirin

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

pijamalı şiir şiirine yorum yap

Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

pijamalı şiir şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

hayal denizi

25 Temmuz 2010 Pazar 01:42:49

seneler sürdü
seni sevdiğimi
unutmayı öğrenmek
ve öğretmek
sağıma soluma
Sevdiğini unutmak, hele ki ölüme verilmiş ise sevgili, seneler sürer elbet. Hazırlıksızca ve çaresizce gelmiştir ayrılık. Dönüşü, af dileyişi, barışması yoktur. Sadece ve sadece yaşayan bilir, kabullenmenin ne zor olduğunu, bu acı durumu.
En kötüsü de bu iç mücadele sonucu hayata yeniden tutunurken, yeni bir hayata hazırlanırken sağa sola anlatmaktır. Çevreye ispatlamak, onun acısı ile kavrulmadığını, artık yüzünü yaşama döndüğünü çevreye ispatlamak zorundasındır. Çevreyi ikna edersen , kendini de kandırabilirsin çünkü unuttuğun yalanına.
Hele bir de tekrar sevme suçunu işlersen, sürekli hatırlatılır sana ölen masum sevgili. Kıskanılacak boyuttan, çoktan geçmiştir ilahi bir boyuta. Fakat hayır, yeni gelen kıskanır inatla, sorgular ve karşılaştırır kendini. Aslında fiziksel olarak rekabet edemeyecek biri ile rekabet başlar ve iş komik bir hal almaya başladığında vazgeçersin sevmekten belki de önce kendini.
Sevmek zor sanattır, içinde acı da vardır emek de, kıskançlık da. Fakat sanatta bile bir ölçü, bir mantık vardır. Kıskanmanın bile bir terbiyesi olmalıdır bana göre. En azından yaşamayan insanlar, sadece ve sadece saygı ile anılmalıdır

unutma!
unutmak dahi seni
seni benden uzaklaştıramadı
Unutmaz ki insan, sadece unutmuş gibi davranmaya zorlanır. Hele ki sürekli sorgulanıyorsa kişi sırf sevdiği için göçüp gitmiş birini daha çok sarılır onun hayaline. Oysa ki yeni soluk, nefes aldırsa geldiği acı dolu gönüle, ilaç gibi gelecektir ayakta kalmaya çalışan yüreğe
Herkes kendi olarak var olmaya çalışsa ve kimsenin yerini almaya çalışmasa anılarda kalacak zamanla geçmişte yaşananlar. Özgüven şart sanırım, güçlü esen bir sevda için.
Şiirde yaşanan, gerçekten de çok zor bir durum. Yaşayan iki kişi de sabırlı ve anlayışlı olmak zorunda sevginin devamı için.
Yaşarken hep bir umut vardır, yaşamayanla gündem yaratmak yerine umudu yakalamak lazım halen yaşıyorken. Bir gün biri göçtüğünde çok geç olur çünkü.
Konu, beni yüreğimden vurdu. Şiirin kahramnalarına, birbirlerine sunacakları kucak dolusu sevgi diliyorum. Şairi de hayretle kutluyorum. İnsan yaşamadan ancak bu kadar güzel anlatabilir, yaşamla ölüm arasında kalan bir adamın sevgi ile dans edişini. Selam ve saygılarımla

Bu yoruma 2 cevap yazılmış.

hayal denizi

25 Temmuz 2010 Pazar 12:25:32

Estafurullah, özürlük bir durum yok. Mutluluk, aşk ve sevginin yanın da acı ve üzüntüler de var elbet. Bedelsiz sevinç ve mutluluk sunmuyor hayat hiç kimseye. Ben, acıyı kendime bal eğlemeyi çoktan öğrendim. O şekilde büyüyüp, olgunlaştım. Yaşamın içine cesurca dalıp, keşfe çkan insan ancak, mutluluğa erişebilir ki bu yolculukta acılı duraklar da olacaktır elbette.
Sorsalar bana şimdi, yaşadığın acıyı silmek istermiydin hayatından diye.
Hayır derim çünkü, o acı bana harika bir insan tanımama sebep oldu. Onu tanımak, yaşanan acılarn daha fazlasına bile değerdi. Sevdiğin biri için bedel ödemeye hazırsan eğer, sevginin merkezine de o derece yaklaşmıssındır bana göre. Acıya çok yaklaştığım zamanlar, dünyanın en mutlu insanı olmaya da yaklaştığım anlar olmuştur hep. Belki de acı ile mutluluk kardeştir ve ikisini de sevmek gerekiyordur.
Sevgi ile kalın hep siz de, başkalarının hislerine özen gösteren yüreğinizle.
Saygılarımla

ali ulubay , şiirin sahibi

25 Temmuz 2010 Pazar 03:03:49

seni üzdüysem özür dilerim,ama üzülmeyip aksine şükür etmemizl azım diye düşünüyorum. 3 çocuk ,kaybedilen delice sevdiğin bir eş ve mecburen evlendiğin huyunu suyunu bilmediğin yeni yeni öğrendiğin bir insan,çocuklarının geleceği onların birbiriyle ilişkileri,çocuklarının iç dünyası senin iç dünyan,anneler günü babalar günü bayram düğün çocukların doğum günleri ve hasret hasret hasret...gelde çık işin içinden...neyse arkadaşım bu mükemmel yüreğin için binlerce teşekkür,sen çok güçlü ve sağlam yüreklisin sana hak ettiğin harika bir gelecek diliyorum,mutlu sağlıklı geçmişine şükreden geleceğine güvenen...sevgimdesin saygımla...