BUĞULU CAMLARDAKİ HÜZÜNLERIşıl ışıldı caddeler, Yosmalar gibi boyalıydı vitrinler, Gözalıcıydı nedense can alıcı kuşlar... Gelişinle yanardı sokak lambaları Gidişinle sönerdi üzgün... Buğulanmış camlara yazmıştım hüzünlerimi, Yalnızlıklarımı ödünç vermiştim sana, Oysa getirmedin benden aldıklarını, Üstelik beni de götürmüştün giderken... Kozasında saklı kalmış kelebek gibiydim, Renk renk kanatlarım açılmadan gök/yüzüne, Solmuştu gökyüzü, Kırılmıştı ağaçlar, Kutup yıldız şaşırmıştı yönleri... Düşlerim; Günü seninle bitirip güne seninle başlamak! Ne güzeldir bir kuşun kanadında yolculuk, Bulutlar üzerinde gezinmek seninle... HARİKA UFUK 20 TEMMUZ 2009 ADANA 15.30 |