BEDDUA
bir milat kapatım
bir milat başlattım ve yaşadım yaşattım ne yaşadım zihnimin tozlu raflarına sürdüğüm o karakaplının bilmem kaçıncı saifesi ruhsal engelli o saife ansızın açıla geldi önüme bir katile bir ömrün katline sebep olan sebepsiz kala vayy şerefine yandığımın sözde namus abidesi delikanlım kör kurşunlara gelesin inim inim inleyesin kırk ilmek imüğüne dolanıp düğümlensin desem Ki az gelir AMA kalmadıki ne öfkem ne nefretim şöyle okkalı bir laf edemedim ya yüzüne kursağımda kaldı belki ondan göbek çukurumun ucundan sol yanıma varan bir sancı çekerim ulen ciğeri beşpara etmez şerefi haysiyeti kuş kadar etmez bir fincan kahvenin hatırı hani kırk yılda yitmez ulen ununu alıp ipe serdiğimin sülalesini kırkpınar meydanında tuşa indirdiğimin desem Ki azmı az gelir AMA kalmadıki kinim nefretim eteğime üç taş aldım dertleri mevlaya saldım bir şarkı tutturdum sezen’den adı delikanlım ya sahi bir adın varmydı senin neydi neydi neydi adın senin ferhan erdoğan 19.07.2010 |
Ama kendine güvenli
Diğer şiirlerinizi de okudum
Kendine has bir tınısı var şiirlerinizin
Zannımca,şiirde en zor olan,kaleme üslup giydirmektir
Ve önemlidir
Kutluyorum.