ümmü
gözlerinde hare hare yeşiller
pencere önü fesleğenim, bir küçük esintide menevişlenen reyhanım. neyin elinden bu inatla tutuşun.. asılırken göğsündeki muskayı. bir kolunu sıvamadasın omzuna kadar. yangın bir kolunu mu yakmada bu tenha yerlerde ateşler kor bedeninde oysa ayakların titremede yılların yorgunluğunu örter gibi yoksulluğunu örten battaniyede. ümmü ümmi mi hayır yüreği bir dolu aydınlık ne kin tutar içi ne silah tutar eli ümmü sevgidir bebelere merhabadır, hastalara yaşlılara yolculara… tılsım bozulmuş.. nafile beklemeyin köşe başlarında. ümmü kocaman yüreğiyle yatmakta. ‘yemek yiycen mi?’ ‘asdan yerim aba. daha hinci yedim. sen görmedin mi?’ açlık acıktığını bilmiyor ümmü tokluk dünyaya tok bir çift yeşil göz ümmüde umut kapıda değil gözü sevda aramıyor günebakandan bir güneş gökyüzüne ümmü deryada bir yelken, rüzgar beklemeyen. bir çift gözde sevda aramayan. ümmü küçük menderese akan bir su ümmü topraktan güneşe bir yol… 18/07/2010 kiraz |