Sen GüldeSen içinde kaldığın gülsen bir parça umutla hiç solmayacak bir tek zaman ve içinde kalan ömründen biçare durumlardan çık da sen olduğun gibi gül de Onlar içinde kaldığın günü geçirdiğin zamanları hiç anlamazlar ve biliyor musun? ki zaman ki sevgi ki aldanış senide muhtaç edecek zamana bir tek gül için sen gülde Ya eskittiğin zamanlarda kim daha çok aldırdı o gülen o büyüyen sevgini aldırmıyor görmüyorsun bir başka gün yine dalıp geçersin belki güllerin arasında ya bundan sonra hangi bir gül için can evinden akıtacak zamanı ve demeyeceksin yıllar geçse de sen de gül Evet, her şey o ortamda saklı belki yine aldırmayacak bir gül için habersiz yas tutacağın gelecek bilmek dahi fark etmiyor anlasana içinden gelirse sende görürsen unutma ki bir sevenin var sen gibi değil sen olarak sen gül de Binlerce değil yalnızca bir düşün benim gibi değil kendi düşünürlüğünü kullan sana ne şekilde ses verecek içinde ki o heyecan bir günün hatırı olmasa diyorum ne demeli nasıl anlatmalı düşünen insanlar yalnızca kendilerini ve sonrası için bir telaş ya gözden geçirdiğin o günlere ne oldu Lapa lapa yağan kar damı kaldın cemre havaya düştü sonra toprağa düşecek sonra her şey canlanacak ya sen kim bilir nerde ne zaman nasıl ne şekilde açacaksın bilinmeyen tek şey düşüncelerde kalmak ardından düşünmeye zaman yalnızca kendini her saat de bir daha canlansa o gün belki zaman belki karşılık ya sonrası için bir telaş acımasızlığı karşına getirmiyorsa ne ala ya ben yokum ya sen yoksun pare olmuş yüreklerde Aldırmıyorlar kim nasıl anlar senin yapayalnızlığını kalmışsan sonsuzluğun koynunda yine aldanışlardan kurtulma diyeceğin bir hissin ardından gülmek isteyeceksin kim bilir nerde nasıl oluşur o benimsediğin gül nerde açacak ve sen yaşat bilginler gibi sende gül Çok zaman önce bir iki cümle ile karşılayan ağ gibi gerilen günlerin ardından bir güle benzeyen yapısıyla açıyordu kim derdi ki insan unutur hiç özlemez şunu anlamak bir o kadar bilmek her şeyi yeni baştan yaşatacak günler başlıyor da yine gömmüş yüreğine anlıyor seviyor biliyormuş ardında kalan günleri yaşıyor hayatı bitmeyecek sonsuzluğa düşüyor yolu çırpınıyor aldırış yok demiyor kim bilir nasıl yaşıyor gelse karşı karşıya açar mı gönül kapılarını eğer seviyorsa bir o kadar mutlu edecek güller açacak İnsan sevdiğine kavuşabilmek için en zoru deniyor belki en yüksek dağa çıkıyor belki yaşadığı şehirde yıldızlara dokunmak istiyor yaşadığı her saat sevdiğini getirmiyor mu? bilmek duymak istemiyor acıları atması gerektiğini düşünmeli yapmıyor kendini her gün ateşe atıyor ne gören var ne anlayan bir günün nasıl özlemler içinde geçtiğini bir iki cümle ile yeniden tartışmalı belki yine o eski günlere geri döner diye düşünüyor hiç sorun yok dese de sen önce sevmeyi dene sonra gülmeyi sen gülle yaşa sen sevginle gül de sen gül de saklın o halinle sen gül de... Muhammet Pınaloğlu _Pinaloglu |