Gönül (II)
Bu dünyanın kahrı bitmez
Bırak vaveylayı gönül Zor sevdaya derman yetmez Bırak vaveylayı gönül Yanarsın aşkın narına Ümidin çıkmaz yarına Varamazsın diyarına Bırak vaveylayı gönül Sus artık dinsin yüreğin Kabul görmez ki dileğin Kırılsın çarkı feleğin Bırak vaveylayı gönül Efkârından dağlar yanar Deli gönlüm neye kanar Bu çırpınış neye yarar Bırak vaveylayı gönül Acı sağnak olur gelir Sanma ki söner küllenir Sayılı gündür tükenir Bırak vaveylayı gönül Katma geceyi gündüze Belki yolun çıkar düze Döndün sevgiden öksüze Bırak vaveylayı gönül |