uzak şehir
meğer ne güzelmiş
seninle aynı kentte olmak... aynı göğün altında yaşamak... aynı yağmurlarda ıslanmak... şimdi bu koca kentte bir başımalık ve kimsesizlik -seni sevmek- ne yıldızlar var ne de karanlık bir gece bu kentte... loş ve kızıl bir hissizlik gökyüzünde... karanlığın güzelliğini boğuyor her gece şehrin ışıkları... ve sen yoksun... |