Dokunuş...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Hani ellerimiz dokunurken,
ateş deriz kimi zaman yar teni kimi dostca kimi şefkatle kimi ’’aşk’’ İşte öyle bir dokunuşun hikayesi...
her özür
pişmanlığın resmidir gölgesiz.... bin pişman... ve manidar. savruk gülüşlerin habercisidir ve intizam alaylı bir şuh bakıştan incedir nazenin. hani dağların zirvesi desek ayaz olur her şey, sis denizlerden söz etsek,kıyılarımızın dövülmesidir amenna yare selamımız olsun desek aleyke,aleyke ve düşkün bir bataklığın sazlığındadır sır batası infilak yürekçe bir hak ediştir sevda sevgili haketmişlik sevgi armağan ferman ola... |
yürek dolusu sevgimle...