insafsız fırtınalar esiyor sensiz cidarlarımdan,
yüreğimde elenen sevda kumları,
salkım saçak dökülen yaralarımdan,
bitimsiz koyların çocuğu oldum,
arsız sevmelerin yapışıyor yakama,
vuslatı omuzladığım duvarlar yıkık,
aynada gözüken yüz benim değil,
dilime üşüşen biçimsiz ahlar…


bunca naz;
eritmez kalp buzlarını,
girmeye görsün o ince hastalık,
ince yaralar açar derinlerden,
çölde kaktüs misali susuz kanar,
iki evlek yol olmuştur duraklarda,


Gül/üm;
bitimsiz sızıların kaldı,
gözlerimin maviliklerinde,
çözmek sana düştü içimdeki bulmacayı,
tamiri de sensin viran duldalarımın,
yeter getirme kokunu yağmur kuşlarıyla,
içime hazan demleri serp sözlerinden,
alıştım sana dair yalnız iklimlere…


duvara toslayan arı gibiyim,
iğnelerim acıtmıyor gülleri,
kahramanlık bitti serde,
ucuz çiçeklere kıvrılıyorum,
bal döken dudaklarından,
sermayem aşktı,servetim hazan,
belki bana da uğrar seni kanan,
sevda pınarları…


12.07.2010
umut hangi iklimde bilmiyorum ama sevdanın uzak iklimlere gebe olduğu aşikar,
dalınca kaybolursun,bitince kahrolur kendi kozana ördüğün gül yanaklardan…