Sarı sümüklü bir çocukla karşılaştım dün gece.
O da çok seviyordu bende...
Hem de karşılıksız ölesiye.
O uçurtmasını çok seviyordu,
Ben ise bir güzeli...
Benim sevgimde uçurtmasını seven çocuğun ki gibiydi.
Ben o güzeli gönlüme bağlamak istedim,
Çocuk ise uçurtmasını eline...
İkimizde kıskandık rüzgarda sevdiğimizi.
Ben savrulan o güzelim saçlarını,
Çocuk ise havada pike yapan uçurtmasını.
Ben de uzakdan seyrediyordum sevdiğimi, çocukta...
Ama çocuk bağlamıştı bir kere sevdiğini eline,
Ben ise beceremedim sevdiğimi bağlamayı gönlüme.
Uzaktan sevmek oluyor muydu?
Oluyordu işte...
Uzaktan sevmeye devam ettik ikimizde
Bir gün aniden şidettli bir fırtına çıktı,
Hani rüzgardan bile kıskandığımız sevdiklerimiz var ya
Bizden uzakta tehlikede...
Ne kadar seversek sevelim bir şey yapamıyoruz işte.
Rüzgar çok sert...
Uçurtmanın ipi kesildi gökyüzünde,
Benim sevdiğim ise gönlümden kopamadan gitti,
Ben ise acı içinde...
İkimiz de çaresizlik içindeydik işte.
Sonunda sarıldık sarı sümüklü çocukla birbirimize,
Gözlerimizde yaş,gönlümüzde sevgi ile
Gittik sevdiklerimizden uzak
Ama sevdiklerimizinde içinde olduğu
Hayal alemimize...
Melih YILDIZ
00:16/ 22.06.2010