...YEŞİLE KIRMIZI KONDUR...
Karlı bir akşamdan kalmaydı aydınlığım
Ay ışığının beyaz yansımalarının kırılması Geceden alınıp güne emanet İzbe bir pencere düştü şansıma Girebildiği kadarıyla da gün Ellerin değdi büyüdü göğüm Netleşti manzara Dağıldı sis İşte yine Bebek gibiyim Devleşti ortalık Ne yazar En az onlar kadar kocaman sevdam Ben küçücük bir damlayım hayatın akışında Umman olmayı da başarırım Kal yanımda Şimdi Kelebeklerimizi koşturmak istiyorum Satırlar arasında Hani bir mavimiz vardı Bir de benim yeşilim Damlattım içiçe Heyecanım geldi dile özgürlüğümü de aldı yanına Göz kamaştıranından da güzeldi Süzüldü karanlığımda Aç kollarını Bak nasıl sen kokuyor kanatları Çırpınışına kulak as Sesini dinle Renklerini anla Senden feyz aldım yollarken yanına Konuştur istersen yüreğini Yeşile kırmızı kondur sen de Ucundan damlasın bana geri geldiğinde Doldur avuçlarımı Çoktan "Polyana" oldum kabul et sunuşlarımı... ASLI DEMİREL... |