BİZ BÖYLE SEVERİZ İŞTE...!
İnsanız;
Gideriz helal süt emmemiş birine sevdalanırız. Kader bu ya! Aldanışmıdır, yoksa kısmetimizde mi bu vardır bilemeyiz. Kendimiz gibi biliriz sevmelerde dürüstlüğü Kendimiz gibi bekleriz sevmelerde karşılığı Yıkılıncaya kadar direniriz acılara Göğüs gereriz her zorluğa. İnsanız; Bilemeyiz sevgimizin karşılığı müsbet mi, değil mi? Bağlanırız körü körüne görsekte imkansızlığı Tırmanırız en yükseğe kaybetmemek uğruna Savaşırız son kanımızı akıtıncaya dek. Umutla açarız daralan yolumuzu. İnsanız; Güler geçeriz zannederiz. Tüm varlığımızla çabalar didiniriz Severiz; Hem öyle severiz ki, sevmelerin en hasından, en kalitelisinden. Nasıl mı? "Hani ölümüne" derler ya..! Yaşam bir hiçtir onsuz yarınlarda İşte...! Öylesinden bir sevmektir bizimkisi.. Yanarız; Yana yakıla kavruluruz en afillisinden cehennem kovuğunda. Bir yudumdur yüreğimize düşecek beklenen sevgi. Bir yudumdur kalbimizi hafifletecek, sevindirecek. Hem öylesine ki ne gurur yener içimizdeki sevdayı Nede başka birşey. Severiz biz işte; Böyle severiz. Mevlanayın insana aşkı gibi, Muhammedin hakka aşkı gibi, Yunusun duaya bakışı gibi, Zamana yarışı gibi, özgürlüğe yanışı gibi, Hakka yalvarışı gibi, Damarlarımızdan akan kan akışı gibi... Sevdalara demir atmış gemimiz hiç batarmı deriz. Öyle sağlam bağlarız ki yüreğimize sevgimizi Ne tufan, ne alabora nede.. Sur üflese kopamayacak cinsten hemde. Öyle severiz biz işte. Yaşamımızı, hayatımızı bağlarız sevdiğimize. Unun gölgesinde serinler, onun ateşiyle ısınırız Bazen eseriz, bazen yağarız gözlerimizde.. Bazen mütahit oluruz; kat kat döşeriz sevgimizi göktelen misali. Bazen mimar oluruz; şekillendiririz en harika görüntülerle... Bazen böyle şair oluruz; yakarız yürekleri kalemimizle. Biz böyle severiz işte...! Severiz; İnsanız çünkü Yaradanın bizleri sevdiği gibi severiz, karşılıksız! İsteriz bizi düşünsün sadece; yüreğine koysun, yüreğinde hissetsin isteriz. Öylesi menfaaatsiz bir sevgidir ki... En yakıcı kavurucu haliyle yaşar içimizde. Varlığından habersiz bile olur bazen. Bazen, kendi kendimize de severiz. Onun mutluluğuna benliğimizi hasiyetimizi Onurumuzu, gururumuzu, şerefimizi Hatta.... Kişiliğimizi, ömrümüzü veririz. Biz böyle severiz işte... A.MORKOÇ |
Sevgileri bitmiş yanlız bir kulum
Dürüst insan görsem yoluna ölürüm
Bir tek yaradana kurban olurum
Tüm sevgimi tükettiler zalimler..
Selamlarımla kal...