20070224-değişen ne“refik abi geçilemeyen bir şehirden ısrarla geçmeye çabalıyorum acı tanrısı beni tanımasın diye yüzümü bilmeyen sokaklara yamanıyorum adımı unutuyorum yine O ben değilim yine yollar karanlık adımlarım avare aşk beni kendine çaldı rengim kızıl alyansım yok susuşum yine destursuz bir ihtilal gibi kapanıyorum içime içim yine yok dışarıdayım hardayım oysa ne çok inanç büyütmüştüm göğsümde kararmayacaktı hiçbir cevahir bir daha gök üstüme düşmeyecek yarılmayacaktı yer gece olunca sesler yüzler maskeler sinsice çakmayacaktı riyamı suratıma kayboluşu olacaktım inkar ettiğim yanlarımın asla dürüst olmadığımı bilmeyecektim bir daha hiçbir fasıl ve kimse düşmeyecekti içime nurhan barut |
asla dürüst olmadığımı bilmeyecektim bir daha"
gece ve riya ve rüya... yüzünü saklayamazsın hiçbir yerde...