SOR BENİ BENİ.
Maksadın öğrenmekse, Ahvalimi
Dosta değil düşmanıma sor beni Görmek isterisen sen cemalimi Yüzde değil kalben gör beni beni. El sözüne kanıp çevirme yüzün Doğruyu görüpte kapatma gözün Sen özdene isen, o olsun sözün Dilde sakın görme, hor beni beni. Sen yerin bil ,el yerine kurulma Doğru söyleyene küsüp darılma Gülü kokla dikenine sarılma İncitir yaralar tor,beni beni. Uzak dolaş elin fitne felinden Her daim şükür,ü atma dilinden Bir fukara ekmek, yesin elinden YARADAN, cennete kor beni beni. Bilki su yüzüne yazı yazılmaz Ölmeyen insana kabir kazılmaz Anlına yazılan yazı ,bozulmaz Tut kader bağınla, ör beni beni. Benden sana olsun bu söz nasihat Sakın sen kimseye atma kabahat Ozaman olursun vicdanen rahat Aklın topla doğru yor beni beni. Sefil OSMAN,iyim ,ciğerim sızlar Sönmedi içimde ,alevler közler Kurulan divanda ,çalınır sazlar Mızrap eyle tele ,vur beni beni. SEFİL OSMAN-i |
Gönül duygu yükünü şiirlerle taşırmış.
Tebrikler.
Sağlıcakla.