HASRETİM SANA . (ANAMA)
Önceleri yanımda hep gülerdin
Solmasın yüzün neşeli ol derdin Çocuklar gülerken murada erdin Bırakıpta gittin HASRETİM SANA. Sen güldükçe güller açar yüzünde Neşe vardı umut vardı gözünde Torunların yatar idi dizinde Bırakıpta gittin HASRETİM SANA. Eve gelmeyi dört gözle beklerdim Pamuk ellerini doyasıya öperdim Boynuna sarılıp hasret, giderdim Yokluğun büyük acı HASRETİM SANA. Sen gittin yanımdan boş kaldı yerin Sıcacık yüreğin oldumu serin Acın TA içerde yaram çok derin Yokluğun büyük kayıp HASRETİM SANA. OSMAN,İYİ söyletmeyin ağlarım Viran oldu bozuldu da bağlarım Acı yürekleri hemen dağlarım Sen gittin gideli HASRETİM SANA. SEFİL OSMAN,İ. |