anlamalısın
gidersin elbet
öncesi gibi... güneş yükselmedeyken tepelerden, gidersin. ağlar mısın? ağlamazsın elbet. yitirdiğim yitirdiğin olmadı ki asla anlar mısın? anlamazsın elbet. yüreğimin bir bakışınla bir sürü güvercin kanadı gibi çarptığını anlamazsın... söylemedim ki... lisan-ı hal var ya hal diliyle anlatmak hani.. öyle anlatayım sana.... bu kaybolmak bir duygu fırtınasında ve sarsılıp düşmek dalgalar boyu azgın köpüklere. anlamalısın... solgun iri güller gibi gözlerin... dökülmüş taç yaprakları ve incelmiş hüzün kirpiklerinde. ben en beyaz şiirlerimi sana yazdım. senle süsledim düşlerimi... bir incelmiş resim kıvrımında aranan özlenendin.. anlamalısın... sen sende olan değil bende bulunmayan bir şeydin. bunu biliyordum. bundandır mutlak yaklaştıkça sana senden uzaklaşıyorum kendimden kaçar gibi. her dikenin ayrı incitiyor ümitlerimi, yangılarımı ve yıldızlı gecelerimi bir başka bölüyor gidişin... anlamalısın. 02/06/1997 izmir |
ümitlerimi,
yangılarımı
ve yıldızlı gecelerimi
bir başka bölüyor
gidişin...
anlamalısın.
Karşılık beklemeden sevmenin çok güzel ifadesi olmuş. Hocam kutlarım. Saygılarımla...